نمی خواهم بگویم آنچه بین کوچه ها   دیدم

مکن اصرار ای زینب بدانی آنچه را   دیدم

به بند غم گرفتار و اسیرم تا دم   مرگم

که بند ریسمان بر گردن شیر خدا   دیدم

خدا داند که آن سیلی شروع دردهایم   شد

به یک لحظه در آن کوچه دو صد کرب و  بلا دیدم

از آن خنجر که بر پایم نشست هرگز نمی نالم

که من مسمار را در سینه خیر النساء دیدم

شرار طعنه و زخم زبان از زهر بد تر بود

چه گویم من چه از دوستان بی وفا دیدم

در این غربت شبیه جد خود خیر البشر هستم

که از ملعونه ای همسر نما جور و جفا دیدم